ไซเบอร์วนาราม.เน็ต พระพุทธศาสนาในโลกไซเบอร์ เว็บไซต์เพื่อพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรม

เพื่อนเก่าเงาอดีตและความทรงจำ

       คนทุกคนย่อมมีอดีต มีความทรงจำ แต่จะจำได้มากน้อยเท่าไหร่นั้น ขึ้นอยู่กับความอยากจำหรืออยากลืมของแต่ละคน บางคนอยากลืมแต่กลับจำ บางคนอยากจำแต่กลับลืม ที่น่าอนาถใจมากที่สุดอย่างหนึ่งของมนุษยชาติคือคนส่วนหนึ่งมักจะลืมเรื่องที่อยากจำ และมักจะจดจำเรื่องที่อยากลืม มนุษย์จึงมักจะมีโศกนาฎกรรมให้เห็นอยู่เสมอ ความทรงจำเหมือนภาพวาด แม้จะลางเลือนไปบ้างแต่หากแต่งเติมเพิ่มสีใหม่ภาพนั้นก็ชัดเจนสดใสและงดงามขึ้นได้ เหมือนกับความทรงจำที่ผ่านกาลเวลามานานแล้ว แต่เมื่อฟื้นความทรงจำขึ้นมาใหม่ นัดพบกันกันใหม่โดยที่ไม่มีผลประโยชน์อะไรมาแอบแฝง ความทรงจำนั้นกลับงดงามอย่างยิ่ง