"หนาวจะตายอยู่แล้ว น้องแก้วไยไม่เห็นใจบ้าง....." เสียงเพลงจากคนงานก่อสร้างข้างๆวัดลอยมาตามลมหนาวที่เริ่มมาสองสามวันแล้ว แต่วันนี้หนาวกว่าเมื่อวานรู้สึกหนาวต้องหาผ้าห่มมาคลุมกาย กรุงเทพมหานครยังไม่รอดพ้นจากภัยน้ำท่วม ก็มีลมหนาวมาเยือนแล้ว หลบน้ำมาเจอหนาว หากร่างกายไม่แข็งแรงมีหวังว่าอาจจะเจ็บป่วยได้ง่ายๆ สุขภาพกายก็สำคัญ แต่สุขภาพใจก็ไม่ควรละเลย หากป่วยทั้งกายทั้งใจก็ยากจะทานทนรับกับฤดูหนาวในปีนี้ได้

       มีผู้ท้วงติงว่าช่วงหลังๆมารู้สึกว่าไซเบอร์วนารามจะออกแนวโลกมากไป ขอบอกว่าเว็บมาสเตอร์ยังเป็นปุถุชนยังทำงานเกี่ยวข้องกับคนอีกหลายสถานะ ยังหนีโลกไม่ได้ อยากเห็นโลกสงบสันติสุข งานเขียนในช่วงหลังๆจึงออกแนวโลกมากไปหน่อย  โลกกับธรรมะอยู่ด้วยกันได้ มีผู้เสนอว่าควรเปิดหน้าใหม่ “โลกกับธรรม” และจะช่วยเขียนเรื่องที่หนักไปทางโลก คนเขียนเป็นชาวบ้านธรรมดา ส่วน “ธรรมะ” ก็ให้ไปอ่านในหน้า “ธรรมะ” ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโลกก็มาอ่านในส่วนที่ว่าด้วย “โลก” จึงกลายเป็น “โลกธรรม”

         ปีหนึ่งจะมีโอกาสเห็นทะเลเพียงไม่กี่ครั้ง เพราะวัดอยู่ไกลทะเลอย่างหนึ่ง และอีกอย่างไม่ค่อยมีกิจที่้จะต้องไปทะเลหรือหากไปก็เพียงแต่นั่งรถผ่านไป โอกาสที่จะได้สัมผัสน้ำทะเลจึงมีน้อย ในวันที่สามเณรจัดทัศนะศึกษาไปเที่ยวทะเลจึงมีโอกาสได้เดินเล่นชายทะเล แม้หาดทรายที่ไปนั้นจะไม่ได้ขาวสะอาดสักเท่าใดนักแต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นหาดทรายชายทะเล เมื่อเท้าสัมผัสพื้นทรายและน้ำทะเลที่คลื่นกำลังซาดเซาะริมฝั่งจึงได้สัมผัสกับธรรมชาติของความเป็นทะเลที่แท้จริง
 

         ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาไม่รู้ทำอะไรบ้าง แต่ดูเหมือนจะวุ่นวายไม่ค่อยมีเวลาอยู่วัดเลย อุบาสกอุบาสิกาปฏิบัติธรรมในช่วงวันพ่อ มหาปชาบดีจัดงานวันพ่อ ไปเยี่ยมเด็กบ้านพักฉุกเฉิน ที่วัดก็มีผู้พักพิงหลายกลุ่มเช่นนักกีฬาจากปทุมธานี ผู้อพยพหนีน้ำท่วมจากบางบัวทอง และสมาคมสมาพันธ์คนพิการในประเทศไทย นักเรียนเตรียมสอบนักธรรมและธรรมศึกษา แต่ทว่าในความวุ่นวายสับสนกลับมีเรื่องที่ทำให้คิดและเขียนได้มากกว่าปรกติ เพราะเขียนจากข้อเท็จจริงตามที่ได้พบ อย่างน้อยก็เป็นการบันทึกบนทางผ่านของกาลเวลา
 

       เย็นวันหนึ่งก่อนเข้าห้องเรียนบาลีตามปรกติ ประธานสามเณรเข้ามาหาและขออนุญาตพาสามเณรไปทัศนะศึกษาที่จังหวัดชลบุรี ผู้ที่จะอนุญาตเป็นด่านแรกคือครูใหญ่ซึ่งจะต้องเห็นชอบโครงการ ก่อนที่ประธานสามเณรจะนำเสนอเพื่อขออนุมัติจากเจ้าอาวาส หากครูใหญ่ไม่เห็นด้วยทุกอย่างก็เริ่มต้นไม่ได้ ขณะนั้นกำลังสอนหนังสืออยู่จึงบอกประธานสามเณรไปว่า “ไปเขียนโครงการมา พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน” จากนั้นก็สอนหนังสือต่อไปตามปรกติจนเลิก
 

        วันพ่อแห่งชาติปีนี้ต้องเดินทางไปร่วมงานทำบุญเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลเนื่องในวัน 5 ธันวามหาราช ที่มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย มหาปชาบดีเถรีวิทยาลัย อำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมา หรือที่เรียกติดปากว่า “วิทยาลัยแม่ชีไทย” ในงานนิมนต์พระสงฆ์จากวัดสุทธิจินดาและวัดศาลาลอยมาเจริญพระพุทธมนต์ โดยได้รับความเมตตาจากพระเดชพระคุณพระเทพรัตนดิลก เจ้าคณะจังหวัดนครราชสีมา (ธรรมยุต) เป็นประธานฝ่ายสงฆ์

       ในวาระโอกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงเจริญพระชนมพรรษาครบเจ็ดรอบ 84 พรรษา พระองค์ทรงเหนื่อยยากลำบากเพื่อปวงชนชาวไทย เหงื่อทุกเม็ดหยดลงเพื่อประโยชน์และความสุขของมหาชนชาวสยาม เมื่อวันเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวามหาราช เวียนมาบรรจบครบรอบอีกวาระหนึ่ง ในนามเว็บมาสเตอร์ไซเบอร์วนาราม ขอถวายพระพรขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ "ทีฆายุโก โหตุ มหาราชา"

         เนื่องในมหามงคลสมัยที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงเจริญพระชนมพรรษา 7 รอบ 84 พรรษา ในวันที่ 5 ธันวาคม 2554 สำนักงานศาลยุติธรรม คณะผู้เข้าอบรมหลักสูตรผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมระดับสูง รุ่นที่ 16 ซึ่งพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา ทรงเข้ารับการอบรม และกระทรวงยุติธรรม จึงจัดทำโครงการเฉลิมพระเกียรติอุปสมบทหมู่ ร่วมเจริญพระพุทธมนต์ และเจริญจิตตภาวนา เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
 

        การทำอาหารเลี้ยงคนธรรมดาทั่วไปจำนวนประมาณหนึ่งร้อยคนคงไม่ยากอะไรนัก ถ้าหากมีการเตรียมการไว้ก่อน แต่การเลี้ยงอาหารคนพิการจำนวน 84 คน ในเวลาเย็นภายในบริเวณวัดโดยไม่ได้เตรียมการอะไรไว้ก่อนเลยนี่สิเป็นเรื่องที่ยุ่งยากเกินกว่าจะเข้าใจ เนื่องจากสำหรับพระสงฆ์แล้วเป็นเวลาวิกาลเลยเวลาที่จะฉันอาหารแล้ว จึงไม่ได้เก็บอาหารอะไรไว้เลย แต่สำหรับฆราวาสที่มาขอพักในคืนนั้นพวกเขาบอกว่าเป็นอาหารมื้อสำคัญที่สุด เพราะอาหารเช้าเป็นเพียงข้าวต้ม ส่วนอาหารกลางวันเป็นอาหารกล่องที่รับประทานบนรถ ดังนั้นจึงตั้งความหวังไว้สูงว่าคืนนี้น่าจะได้รับประทานอาหารที่เต็มท้องและได้หลับนอนเต็มอิ่ม