หลังวันอาสาหบูชาหนึ่งวันเป็นวันเริ่มต้นฤดูฝน และเป็นวันแรกของการเข้าพรรษาซึ่งตรงกับวันแรมหนึ่งค่ำเดือนแปดของทุกปี แต่ในปีที่มีอธิกมาสต้องเลื่อนไปอีกหนึ่งเดือน ในปีนี้วันเข้าพรรษาเริ่มต้นวันที่ 3 สิงหาคม 2555 ตรงกับวันแรมหนึ่งค่ำเดือน 8/8 (หรือเดือนแปดสองหน) ภิกษุต้องอยู่จำพรรษาในอาวาสแห่งใดแห่งหนึ่งตลอดเวลาสามเดือน วัดทุกแห่งต่างก็จัดให้มีพิธีกรรมอันสำคัญนี้เป็นเรื่องของพระสงฆ์ ส่วนชาวบ้านจะร่วมพิธีในวันอาสาฬหบูชา ส่วนพระสงฆ์สามเณรจะทำพิธีอธิษฐานเข้าพรรษา การอยู่จำพรรษาของพระภิกษุเป็นพุทธานุญาตที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ตั้งแต่สมัยพุทธกาล

          วันอาสาฬหบูชาปีนี้มาช้ากว่าทุกปี วันอาสาฬหบูชาตรงกับวันเพ็ญเดือน 8 ก่อนวันเข้าพรรษาหนึ่งวัน เป็นวันที่พุทธศาสนิกชนแสดงความเคารพต่อพระรัตนตรัย  อาสาฬหเป็นชื่อเดือนแปด อาสาฬหบูชาย่อมาจากคำว่า "อาสาฬหบูรณมีบูชา" แปลว่า "การบูชาในวันเพ็ญเดือนแปด" ถ้าปีใดเป็นปีอธิกมาสมีเดือนแปดสองครั้งก็จะเลื่อนไปเป็นวันขึ้นสิบห้าค่ำเดือนแปดหลัง ในปีพุทธศักราช 2555 เป็นปีอธิกมาสหรือแปดสองหน วันอาสาฬหบูชาจึงตรงกับวันขึ้นสิบห้าค่ำเดือนแปดที่สอง ตรงกับวันที่ 2 สิงหาคม 2555
 

          วันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษาใกล้เข้ามาแล้ว ปีนี้เข้าพรรษาช้ากว่าทุกปี นั่นเพราะปีนี้เป็นปีอธิกมาสคือมีเดือนแปดสองครั้งนิยมเรียกว่า “แปดสองหน” คือนับเดือนแปดสองครั้ง  ตามปรกติในปีก่อนๆจะเข้าพรรษาในช่วงเดือนกรกฎาคม แต่ปีนี้เป็นเดือนสิงหาคม และวันออกพรรษาก็จะต้องเลื่อนไปอีกหนึ่งเดือนเป็นปลายเดือนตุลาคม ชาวพุทธนิยมทำบุญในช่วงเทศกาลเข้าพรรษา เพราะพระสงฆ์สามเณรจะอยู่ประจำในวัดแห่งใดแห่งหนึ่งตลอดสามเดือน การทำบุญทำได้หลายวิธีกล่าวโดยสรุปปุญญกิริยาวัตถุคือทาน ศีล ภาวนา

          อีกไม่กี่วันก็เข้าพรรษาแล้ว สิ่งหนึ่งที่ได้พบในช่วงนี้คือการบรรพชาอุปสมบท ซึ่งมีทุกวัน มีการทำขวัญนาค ฉลองนาคไม่เว้นแต่ละวัน นาคบางคนมีงานใหญ่โตมาก มีการทำขวัญนาคกันทั้งวัน แถมตอนกลางคืนยังมีการแสดงดนตรีจากวงดนตรีชื่อดัง เรียกว่าส่งเสียงดังสนุกสนานก่อนบวช กลางคืนเลิกงานเที่ยงคืน พอรุ่งเช้าเริ่มบรรเลงเพลงในงานบวชนาคตั้งแต่ตีห้า พอฟ้าสางสว่างก็เริ่มแห่นาครอบพระอุโบสถ บังเอิญกุฏิที่พักกับศาลาการเปรียญอยู่ติดกัน เปิดเครื่องขยายเสียงเมื่อไหร่ได้ยินเมื่อนั้น ดูเหมือนว่างานบวชในปัจจุบันจะใช้เสียงและจัดงานแข่งกัน ใครที่มีเครื่องขยายเสียงดังกว่า มีขบวนแห่นาคใหญ่กว่าคงจะบวชได้นานประมาณนั้น แต่ข้อเท็จจริงอาจจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น นาคที่ไม่เคยมีพิธีฉลองและไม่เคยมีขบวนแห่นาคอาจจะอุปสมบทอยู่ได้นานหรืออาจจะบวชจนไม่สึกเลยก็ได้ การจะบวชแล้วอยู่ได้ตลอดลอดฝั่งมิใช่ทำได้ง่าย อุปสมบทแล้วจะเป็นพระที่สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะยากยิ่งกว่า

         สามสิบกว่าล่วงมาแล้ว ตอนนั้นยังเป็นหนุ่มหลงเดินทางไปยังจังหวัดนครศรีธรรมราช ประกอบอาชีพเป็นชาวประมงออกทะเลหาปลา เวลาส่วนมากจึงอยู่ในทะเลลึก ต้องขอบคุณทะเลที่สอนให้ชีวิตรู้จักอดทน อดกลั้น เพราะไม่อย่างนั้นอาจจะกลายเป็นร่างไร้วิญญาณลอยคว้างอยู่กลางทะเลไปแล้ว กลับมาเยือนอีกทีแม้จะไม่ได้ลงทะเลเหมือนในอดีต แต่ก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นไอแห่งทะเล ที่แม้จะสวยงามในบางเวลาแต่ทว่ามีความโหดร้ายแฝงอยู่พร้อมที่กลืนกินสรรพชีวิตได้ทุกเวลา
 

          การเดินทางไปนครศรีธรรมราชในครั้งนี้ วัตถุประสงค์ข้อแรกคือการไปร่วมงานครบรอบยี่สิบปีมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขคศรีธรรมาโศกราช ส่วนประเด็นรองเป็นเรื่องของการไปเยี่ยมเพื่อนที่เคยศึกษาเล่าเรียนมาด้วยกันท่านหนึ่ง ซึ่งไม่ค่อยได้พบหน้ากันสักเท่าไหร่ เมื่อเรียนจบตามหลักสูตรแล้วต่างคนต่างไป ต่างคนต่างทำงานตามหน้าที่ที่ตนเองรับผิดชอบ การมีเพื่อนอยู่หลายแห่งเป็นเรื่องที่ดีอย่างหนึ่งคือได้มีโอกาสเดินทางไปเยี่ยมและได้อาศัยเป็นที่พักพิง  ส่วนอีกเรื่องหนึ่งอยากไปดูว่าจังหวัดนครศรีธรรมราชเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง หลังจากที่เคยได้พักพาอาศัยในอดีตกาลนานมาแล้ว ครั้งนั้นเคยได้อาศัยเมืองนครศรีธรรมราชแห่งนี้เป็นที่ทำมาหากินอยู่กลางทะเลเป็นเด็กประจำเรือหาปลาในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เรื่องมันผ่านมานานกว่าสามสิบปีแล้ว

          นานหลายปีมาแล้วที่ไม่ได้เดินทางไปทางภาคใต้ของประเทศไทย จำได้ว่าครั้งสุดท้ายก็เมื่อครั้งที่กระแสจตุคามรามเทพกำลังโด่งดัง ตอนนั้นจึงเดินทางไปเยี่ยมองค์จตุคามรามเทพที่วัดพระมหาธาตุ อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช ช่วงนั้นวัดพระมหาธาตุฯ เมืองนครฯเต็มไปด้วยผู้คน เพราะกระแสของจตุคาม บางกลุ่มกำลังทำพิธีปลุกเสก บางกลุ่มให้เช่า บางกลุ่มกำลังหาเช่า สนราคาแล้วแต่จะตกลงกัน บางองค์บางรุ่นมีราคาหลายหมื่นบาท การเดินทางไปครั้งนั้นได้รับแจกจุคามจากหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดพระมหาธาตุมารุ่นหนึ่ง ไม่มีชื่อรุ่นแต่เป็นเนื้อเงิน อีกรุ่นหนึ่งคือ “เงินไหลมา” ตอนนั้นกำลังดัง แต่ทว่าทั้งสององค์หาไม่ไม่พบแล้ว จำไม่ได้ว่าได้ให้ใครไปแล้วหรือยัง

          มีสุภาษิตโบราณอยู่บทหนึ่งที่กล่าวถึงการฝึกหัดขัดเกลา และมาจากการทำงานคือ “ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก” หากดูจากสุภาษิตน่าจะมาจากคนที่มีอาชีพช่างไม้ ที่จะต้องนำไม้มาทำเป็นวัสดุอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆ เช่นการทำลูกธนูหรือลูกศรก็ต้องหาไม้ที่พอเหมาะลนไฟ ค่อยๆดัดตกแต่งให้ไม้นั้นตรง หากไม้แก่เกินไปจะดัดหรือตกแต่งให้ตรงคงลำบากเพราะไม้จะหักก่อนที่จะเป็นอุปกรณ์ที่ใช้งานได้ หรืออีกอย่างอาจจะมาจากคนที่มีอาชีพปลูกต้นไม้เช่นไม้ดัดต่างๆที่จะต้องเริ่มตกแต่งรูปทรงต่างๆตั้งแต่ยังเป็นต้นไม้อ่อน จะให้เป็นรูปทรงอะไรก็ค่อยๆดัดและให้รูปทรงตามที่ตนต้องการ ไม้อ่อนพอดัดได้ง่าย แต่หากเป็นไม้แก่ถึงจะดัดได้แต่ก็ทำยาก
 

         โลกนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นทุกวันมีทั้งเรื่องที่ดีมีทั้งเรื่องที่เลวร้าย หากยังเป็นมนุษย์ที่จะต้องดำรงอยู่ในโลกนี้ก็จะต้องพานพบกับเรื่องราวต่างๆบางครั้งเป็นที่ชอบใจ ถูกใจ จิตใจก็พลอยเบิกบานแจ่มใสไปด้วย แต่บางครั้งเมื่อพบกับเรื่องที่ไม่น่าชอบใจ ไม่ถูกใจก็จะทำให้จิตใจหดหู่วุ่นวายสับสน คิดอะไรไม่ออก บางคนคิดสั้นทำร้ายตัวเองจนหมดโอกาสที่จะได้ทำคุณงามความดี เมื่อเกิดเป็นมนุษย์เลือกเส้นทางในการดำเนินชีวิตแล้วก็ต้องอดทนสู้กับอุปสรรคที่ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เพราะโลกนี้มีทั้งสุขและทุกข์คลุกเคล้ากันอยู่นี่แหละจึงทำให้โลกนี้น่าอยู่ มีสุขไว้ให้เสพ มีทุกข์ไว้ให้แก้