คิดจะให้มีแต่ได้กับได้ คิดอยากได้จึงให้ย่อมมีได้มีเสีย
ให้ดีแก่เขาเราจึงได้ดี ให้ความสุขแก่เขาเราจึงได้รับความสุข
ตื่นแต่เช้า กินข้าวพอประมาณ ทำงานพอกำลัง มีหวังอายุยืน
ต้นไม้อยู่รอดได้เพราะสลัดใบในยามภัยมา คนที่มีอายุยืนได้ เพราะรู้จักปล่อยวางบางเรื่องในยามคับขัน
ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าความกลัวตัวเราเอง
ไม่ทราบที่มาดั้งเดิม
คัดลอกจากสมุดบันทึกประจำปีของพระมหาบุญไทย ปุญญมโน