สภาพอากาศที่แปรปรวนช่วงฤดูปลายฝนต้นหนาว พัดพาเอาลมและละอองฝนประพรมพื้นดินให้ชุ่มชื้น แต่กลับทำให้คนและสัตว์ที่มีสภาพร่างกายไม่พร้อม มีภูมิคุ้มกันไม่แข็งแรงพากันเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นไข้เป็นไอ เรียกว่าสัญญาณเตือนภัยจากธรรมชาติ ให้รู้ว่าร่างกายและวัยกำลังเปลี่ยนผ่าน ธรรมชาติกำลังปรับสภาพให้เหมาะสมกับฤดูกาลใหม่กำลังย่างเข้ามา ไม่ต่างจากต้นไม้ใบหญ้า หลังจากพลิใบแตกกิ่งออกช่อชูดอกที่งอกงามตลอดช่วงฤดูฝน พอฤดูหนาวเข้ามาเยือนทิ้งระยะห่างยาวนานถึงฤดูแล้ง ต้องผลัดใบทิ้งลูกทิ้งผล รักษารากแก้วและลำต้นให้ยืนต้นต่อไป เหล่านี้เป็นวิถีสรรพสิ่งในธรรมชาติที่รักษาตัวเองให้อยู่รอดได้ด้วยการรู้จักปรับเปลี่ยนสภาพให้สมดุล
ชีวิตคนตั้งอยู่บนความไม่เที่ยง มีเกิดขึ้นตั้งอยู่และเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เริ่มตั้งแต่เวลาปัจจุบันที่กำลังเปลี่ยนผ่าน ปัจจุบันที่กำลังดำเนินอยู่ และปัจจุบันที่คำนวนได้ว่าจะต้องเกิดขึ้นในเวลาอันใกล้ จากวัยหนึ่งสู่อีกวัยหนึ่ง จากหน้าที่หนึ่งสู่อีกหน้าที่หนึง และจากเหตุการณ์หนึ่งสู่อีกเหตุการณ์หนึ่ง
การเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนเรา ต่างมีร่องรอยแห่งความเจ็บปวด ความปราบปลื้มใจดีใจเสียใจ สมหวังผิดหวัง ทุกข์และสุขทิ้งไว้ข้างหลังเสมอ และหลายสิ่งหลายอย่างที่พัวพันผ่านเข้ามาในชีวิตของคนเราล้วนกลายเป็นอดีต แม้จะไม่ปรารถนาที่จดจำ แต่ความทรงจำนี้จะถูกฝั่งไว้ใต้จิตสำนึกเสมอ
เสี้ยนหนามในทางเดินคือรอยอดีตที่กีดกั้นปัจจุบัน และความไม่เท่าทันปัจจุบันมัวงุ่มง่ามสร้างวิมานในอากาศ คอยเบียงเบนความคิดดี พูดดี และการกระทำดีไม่ให้ก้าวไปข้างหน้า หลงติดอยู่ในความพอใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ถือโทษกีดกั้นคนอื่น ตระหนี่การให้อภัย ท่อแท้เบื่อหน่ายไม่มีกำลังใจที่จะเผชิญกับความจริง
ทั้งลังเลสงสัยและเต็มไปด้วยอารมณ์ไม่มุ่งมั่นจะเต็มเติมชีวิต จนลืมไปว่าความสำเร็จในปัจจุบันและความสุขในปัจจุบัน คือก้าวแรกของการก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง ก้าวไปเรื่อยๆในหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบให้ดียิ่งขึ้น เพราะความสำเร็จและความสุขไม่เคยหยุดนิ่งอยู่กับที่พร้อมเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
การกำจัดเสี้ยนตามธรรมชาติ ทำได้ด้วยการปรับตัวให้เข้ากับธรรมชาติ ส่วนการกำจัดเสี้ยนหนามในสนามชีวิตจริง ไม่ให้มาทิ่มแทงขัดมือขัดเท้ากลายเป็นเสี้ยนหนามทางความคิด ที่ติดอยู่กับอดีตเฟ้อฟันถึงแต่อนาคต กลายเป็นม่านหมอกปิดปังความเห็นชอบ
คนทุกคนสามารถทำได้ ด้วยการน้อมกายน้อมใจตั้งตนอยู่ในความสัตย์จริง ไม่ปฏิเสธกฏการเปลี่ยนแปลง ไม่มัวระลึกถึงแต่อดีตฝันถึงแต่อนาคต เพราะสิ่งเหล่านี้ฉุดดึงทำให้ชีวิตถ่อยห่างจากปัจจุบัน และทำให้ชีวิตจมอยู่กับร่องรอยแห่งเสี้ยนหนาม นับวันมีแต่จะเหน่าและผุผัง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสั่งสอนเรื่องการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลง(อนิจจัง) ตลอดพระชนมายุ 80 พรรษาเพื่อมอบความสุขให้แก่พุทธบริษัท และพุทธบริษัทได้สืบทอดคติเรื่องการเปลี่ยนแปลงที่ทำให้เกิดความสุขความสบายอีก 2500 กว่าปี เพื่อส่งต่อให้พุทธบริษัทรุ่นหลังได้รู้ซึ้งและเข้าใจการเปลี่ยนแปลง
การปรับตัวอย่างพอดี ตามกำลังสติปัญญาพื้นธรรมแต่ละคน บนพื้นฐานความสัตย์จริงในชีวิตปัจจุบัน พระสุตตันตปิฏก จริยาปิฏก วัฏฏกชาดก อรรถกถาชาดก ได้แสดงถึงอานิสงส์การตั้งอยู่บนความสัตย์จริงว่า
เมื่อครั้งที่เสวยพระชาติเป็นลูกนกคุ้ม ขณะที่พ่อแม่บินออกจากรังไปเที่ยวเสาะหาอาหาร นกคุ้มน้อยที่มีกำลังอ่อนอยู่ในรังเพียงลำพัง ระยะเวลานั้นเป็นฤดูแล้งเกิดไฟป่าไหม้ลุกลามเข้ามาใกล้รัง ฝูงนกจำนวนมากที่มีเท้าแข็งแรงมีปีกแข็งแรงบริเวณใกล้เคียง ต่างพากันบินหนีไฟไปหมด เหลือแต่ลูกนกและไข่นกที่ไม่มีกำลังหนี
นกคุ้มน้อยหมดหนทางที่จะพึ่งสิ่งอื่นใด เพราะพ่อแม่ที่ออกไปหาอาหารคงกลับมาช่วยไม่ทัน ทั้งเปลิวเพลิงจากไฟป่าก็ร้อนแรง ยากที่ปีกของนกพ่อและแม่จะบินผ่านฝ่าเข้ามาช่วยได้ จึงสงบสติอารมณ์ที่กำลังฟุ้งซ่าน ระลึกถึงคุณพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ และความสัตย์จริงด้วยการตั้งสัตยาธิฐานเปล่งวาจาว่า
“ปีกของข้าพเจ้าทั้งสองมีอยู่ แต่ยังไม่มีกำลังพอที่จะบินได้ เท้าทั้งสองของข้าพเจ้ามีอยู่ แต่ยังไม่มีกำลังพอที่จะเดินได้ พ่อแม่ของข้าพเจ้าพากันบินหนีไฟออกไปเสียแล้ว พระเพลิงเอ๋ย ขอท่านจงดับเสียเถิด” ด้วยบุญฤทธิ์แห่งความสัตย์จริง เปลิวเพลิงที่กำลุกไหม้ดับลงในทันทีเหมือนคบเพลิงอันบุคคลจมลงในน้ำ ทำให้นกคุ้มน้อยพร้อมทั้งลูกนกทั้งหลายและไข่นกที่ไม่มีกำลังหนีรอดพ้นจากการเป็นเหยื่อของเพลิงไฟป่า
เมื่อใดที่เชื่อมั่นในความสัตย์จริงแสดงว่าคุณกำลังอยู่กับปัจจุบัน เท่ากับว่าคุณกำลังรักษาความกระตือลือล้นที่จะเดินไปสู่ความสำเร็จ กระตุ้นสิ่งที่ดีอยู่แล้วให้ดียิ่งขึ้น เหลี่ยมคมที่เป็นเสี้ยนในทางเดินย่อมถูกชำระล้างจากสายน้ำแห่งความจริง เข้าทำนองตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ เมื่อเชื่อมั่นในความสัตย์จริง
ดังคำกล่าวหลวงปู่จันทร์ศรี จันททีโป ผู้มีพรรษา 100 เจ้าอาวาสวัดโพธิสมภรณ์ว่า “ชีวิตที่เราได้มา เป็นเรื่องของบาป-บุญ คืออกุศลกรรมและกุศลกรรมในอดีต ปรุงแต่งครึ่งหนึ่งอีกครึ่งหนึ่งเป็นกรรมในปัจจุบันปรุงแต่ง”
โมกขสิทธิ์
24/04/55
หมายเหตุ: โมกขสิทธิ์ส่งบทความมาร่วมเผยแผ่หลายเรื่อง จะทยอยลงเรื่อยๆ
ส่วนท่านอื่นๆมีบทความที่อยากจะเผยแผ่ขอเชิญได้