ข่าวน้าค่อม ชวนชื่นเสียชีวิตเพราะติดเชื้อโควิด 19 วันที่ 30 เมษายน 2654 เป็นข่าวที่น่าเศร้าใจข่าวหนึ่งของประเทศไทย แม้จะไม่เคยรู้จักมักคุ้นกับน้าค่อมเป็นการส่วยนตัว ไม่เคยรู้จักชื่อจริง นามสกุลจริงด้วยซ้ำ แต่ก็ชอบดูรายการตลกที่มักจะปรากฏน้าค่อมในรายการเสมอ ดูแล้วอารมณ์ดี แม้ว่าบางครั้งการแสดงจะออกแนวกวนๆไปหน่อย แต่นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องของการแสดง มีใครบางคนบอกว่าหน้าตาข้าพเจ้าดูไกลๆมีส่วนละม้ายคล้ายกับน้าค่อมนี่แหละ เวลาใดที่ดูรายการที่น้าค่อมแสดงจึงเป็นเหมือนกำลังดูตัวเองในอีกรูปลักษณ์หนึ่งที่ไม่เคยได้เกิดขึ้นจริงในชีวิต เส้นทางมันต่างกัน วิถีชีวิตก็แตกต่างกัน แต่ความเป็นมนุษย์นั้นไม่ได้แตกต่างกันเลย
น้าค่อมเกิดก่อนข้าพเจ้าหนึ่งปี จึงมีอายุแก่กว่าหนึ่งปี จะเรียกว่าอยู่ในวัยใกล้เคียงกันเป็นอย่างยิ่ง เส้นทางชีวิตของน้าค่อม คงผ่านการทำงานมามาก มีประสบการณ์มาก การระบาดของโควิดในครั้งนี้หนักหนาสาหัสเอาการอยู่ จะเดินทางไปไหนมาไหนก็ต้องพิจารณาให้ดีก่อนว่าควรไปหรือไม่ควรไป มีความปลอดมากน้อยแค่ไหน ถ้าไม่จำเป็นจริงๆอย่าออกไปไหน อย่าพบปะผู้คนจำนวนมาก อยู่คนเดียวให้ได้เป็นดีที่สุด
การอยู่คนเดียวหากอยู่ไม่เป็นก็มีความลำบากเหมือนกัน เพราะความที่มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่จะต้องอยู่กันเป็นชุมชน ไม่ว่าจะเป็นชุมชนขนาดเล็กคือครอบครัว จนถึงชุมชนขนาดใหญ่ระดับประเทศและระดับโลก อยู่โดยไม่มีงานทำ ก็ไม่มีเงิน ไม่มีอันจะกิน จะทำอย่างไรดี ชีวิตช่วงนี้อยู่อยากเหมือนกันนะ
ช่วงที่โควิดกำลังระบาดต้องอดออม กินให้น้อยลง ทำงานให้มากขึ้น อย่าปล่อยให้มีเวลาว่างมากนัก เพราะธรรมชาติส่วนหนึ่งของมนุษย์เมื่อว่างก็จะคิดมาก หากคิดแล้วทำไม่ได้ก็จะทำให้เกิดความเครียด หากหาทางออกไม่ได้ก็อาจจะถึงขั้นฆ่าตัวตายหนีโลก หนีปัญหาไปเลยก็ได้
โควิดดูเหมือนไม่น่ากลัว เพราะแม้จะติดเชื้อแล้วก็ยังสามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่กลับน่ากลัวเพราะแม้จะรักษาหายก็ต้องใช้เงินจำนวนมาก ถ้ามีเงินก็ยังเลือกโรงพยาบาลที่มีความพร้อม มีเครื่องมือที่ทันสมัย มีแพทย์ที่มีประสบการณ์ แต่ถ้าไม่มีเงินจะทำอย่างไรดี ก็ต้องรอเตียงว่าง เพราะมีคนป่วยมีมากจำนวนเตียงก็ไม่เพียงพอ ครั้นจะกลับมารักษาด้วยตนเองก็คงลำบาก วิธีการที่ดีที่สุดคืออย่าติดเชื้อนี้ แต่ถ้าบังเอิญติดแล้วก็ต้องหาทางรักษา มีเงินก็ยังพอไหว ถ้าไร้เงินแล้วยังติดเชื้ออีก ชีวิตยิ่งเพิ่มความเสี่ยงเดินเข้าใกล้ความตายมากขึ้นไปอีก
เมื่อทุกคนสามารถติดโรคนี้ได้ อาจจะรักษาหาย หรืออาจจะเสียชีวิต ซึ่งมีข่าวให้เห็นอยู่ทุกวัน บางเขตถูกประกาศให้เป็นพื้นที่สีแดง ต้องเฝ้าระวังอย่างหนัก ต้องรักษาระยะห่าง ถ้าอยู่คนเดียวได้ก็ยิ่งเป็นการดีที่สุดเพราะจะไม่ต้องกังวลว่าจะติดโรคจากคนอื่นหรืออาจจนำโรคไปติดคนอื่น ต้องพึ่งพาตัวเองให้มากที่สุด
มีคำสอนในพระพุทธศาสนาอยู่บทหนึ่งที่บอกให้มีตนเป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ ดังที่ปรากฏใน อัตตทีปสูตร สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค (17/87/43) ความว่า “ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเป็นผู้มีตนเป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ จงเป็นผู้มีธรรมเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะอยู่เถิด”
น้าค่อม ชวนชื่น ในฐานะคนที่สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้คนอื่นมีความสุข จากไปเพราะพิษร้ายของโควิด ขอให้ไปสู่สคติ ขอแสดงความอาลัยในการจากไป ทุกคนก็ต้องจากโลกนี้ไปเหมือนกัน เพียงแต่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้น ตอนนี้ต้องมองย้อนกลับมาดูที่ตนเองให้มาก ระวังตัวเองให้มาก และเตรียมความพร้อมที่จะลาจากโลกนี้ไปได้ทุกเวลานาที
พระมหาบุญไทย ปุญญมโน
30/04/64