ไซเบอร์วนาราม.เน็ต พระพุทธศาสนาในโลกไซเบอร์ เว็บไซต์เพื่อพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรม

ว่าด้วยนักปราชญ์ราชบัณฑิต

ให้เรตสมาชิก: 5 / 5

              ราชบัณฑิตและภาคีสมาชิก ประเภทวิชาปรัชญา สำนักธรรมศาสตร์และการเมือง กองธรรมศาสตร์ ราชบัณฑิตสถาน ร่วมกับมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จัดโครงการปาฐกถาราชบัณฑิตสัญจรเรื่อง “ศาสนากับการสร้างค่านิยมทางจริยธรรมของสังคมไทย” มีการปาฐกถาและอภิปรายถ่ายทอดองค์ความรู้แก่ผู้ที่เข้าร่วมฟัง  การที่ได้ฟัง ได้ใกล้ชิดกับ “ราชบัณฑิต” นั้นมิใช่เรื่องง่าย เพราะท่านเหล่านนั้นได้ชื่อเป็นผู้ทรงภูมิรู้ เป็นคลังแห่งวิชาการ ซึ่งในอดีตมักเรียกขานผู้รู้ทั้งหลายว่า “นักปราชญ์ราชบัณฑิต”

บริจาคทานโลหิต

           ในวันที่บริจาคโลหิต ที่มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ศาลาย นครปฐมนั้น  ขณะที่กำลังรอเตียงว่างเพื่อจะได้บริจาคโลหิต ก็มีนักศึกษาคนหนึ่งถามขึ้นมาว่าทำไมใช้คำว่า “บริจาคโลหิต” ไม่ใช้คำว่า “ทานโลหิต” เวลาที่เราให้วัตถุสิ่งของเช่นข้าวน้ำมักจะเรียกว่าให้ทาน  ทำไมไม่เรียกว่าบริจาคข้าว คำว่าบริจาคและทานมีความหมายต่างกันอย่างไร จะใช้แทนกันได้ไหม หากจะใช้คำว่า "บริจาคทานโลหิต" จะใช้ได้หรือไม่

หุบเหวแห่งชีวิต

            ดูเหมือนว่าชีวิตมนุษย์จะถูกสอนมาให้ต้องทำอยู่แทบตลอดชีวิต ต้องเรียน ต้องทำงาน ต้องมีรถ ต้องมีบ้าน ต้องอ่านหนังสือ ต้องศึกษาหาความรู้ ต้องใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์..เป็นต้น และยังมีสิ่งที่ต้องเป็นเช่นต้องเป็นคนเก่ง ต้องเป็นคนดี ต้องเป็นคนมีคุณธรรม   ต้องมีอาชีพ เป็นครู เป็นตำรวจ เป็นข้าราชการ ยิ่งหากได้เป็นในสิ่งที่คนอื่นทำได้ยากยิ่งจะทำให้คนๆนั้นมีคุณค่าและมีความสุข ชีวิตของคนส่วนหนึ่งจึงเป็นเหมือนกับการเดินตามความฝันของคนอื่น ส่วนความฝันของตัวเราเองนั้นบางครั้งก็เป็นได้แค่ส่วนหนึ่งของชีวิต ซึ่งหากไม่มุ่งมั่นและตั้งใจจริงๆแล้ว ไม่อาจจะเดินไปสู่ความฝันได้ เพราะในการเดินทางนั้นอาจจะเดินตกเหวก่อนจะถึงเส้นชัย

ทีฆายุโก โหตุ มหาราชา

                                              ทีฆายุโก โหตุ มหาราชา

                               ธโช รถสฺส ปญฺญาณํ        ธูโม ปญฺญาณมคฺคิโน  
                               ราชา รฏฺฐสฺส ปญฺญฺาณํ    ภตฺตา ปญฺญาณมิตฺถิยาติ ฯ  

                                    ธงเป็นสง่าของรถ     ควันเป็นเครื่องปรากฏของไฟ 
                               พระราชาเป็นสง่าของแว่นแคว้น  ภัศดาเป็นสง่าของสตรี ฯ
                                                     รถสูตร สังยุตตนิกาย สคาถวรรค (15/201/57)
 

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าผู้บริหารเว็บไซต์ไซเบอร์วนารามดอทเน็ต

สมณศักดิ์สงฆ์ 2557

              วันที่ 28 พ.ย. 2557  พระพรหมเมธี โฆษกและกรรมการมหาเถรสมาคม(มส.) เปิดเผยว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานสถาปนา เลื่อนและตั้งสมณศักดิ์ พระสงฆ์ ประจำปี 2557 จำนวน  85 รูป เนื่องในโอกาสพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา 5 ธันวาคม 2557 มีรายนามดังต่อไปนี้

ที่นาป่าไร่และสวนของพ่อ

          พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงคิดค้นทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง  ซึ่งหากใครนำเอาทฤษฎีนี้ไปประยุกต์ใช้จะทำให้ชีวิตความเป็นอยู่เป็นไปตามฐานะที่ควรจะเป็น ทฤษฎีนี้เหมาะกับผู้ที่ประกอบอาชีพเกษตรกร หากดำเนินรอยตามแนวพระราชดำริของในหลวงแล้ว ชีวิตน่าจะพออยู่พอกิน ชีวิตก็มีความสุขสมควรแก่ฐานะหากใครที่รู้จักพอก็เริ่มต้นแห่งการมีความสุขสุขแล้ว พอก็คือสุข สุขที่พอเพียง

คำสอนของพ่อ

           ใกล้วันที่ห้าธันวามหาราช ซึ่งทางราชการกำหนดให้เป็นวันพ่อแห่งชาติ ซึ่งหลายคนคงกำลังวางแผนจะทำสิ่งที่ดีเพื่อพ่อ ผู้ที่ยังมีพ่อถือว่าโชคดีที่ยังมีโอกาสได้ทำความดีตอบแทนพ่อ แต่สำหรับผู้ที่ไม่มีพ่ออยู่ในโลกนี้แล้ว สิ่งที่ทำได้นอกจากจะเป็นการทำบุญอุทิศให้พ่อแล้ว ตามธรรมเนียมของคนไทยที่ว่า “ยามอยู่ให้เลี้ยงกาย ยามตายให้เลี้ยงวิญญาณ”  สิ่งหนึ่งที่สามารถทำดีเพื่อพ่อได้คือการระลึกนึกถึงคำสอนของพ่อที่เคยสอนไว้ก่อนที่จะจากโลกนี้ไปไม่มีวันกลับ

Beautiful Sunday

           วันอาทิตย์ไม่มีงานอะไรที่จะต้องทำเป็นช่วงเวลาแห่งการพักผ่อน มีงานนิมนต์ฉันเพลที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน กลับมาบ่ายเผลองีบหลับไปนิดหนึ่ง ตื่นขึ้นมารู้สึกดี การปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามที่มันเป็นก็ดีเหมือนกัน ง่วงก็หลับตื่นขึ้นมาได้กาแฟแก้วหนึ่ง อ่านหนังสือเล่นเพลินๆ ชีวิตก็สุขสบายดี แม้ว่าอากาศช่วงบ่ายจะร้อนไปบ้างแต่ก็ไม่ทำให้ใจร้อนไปด้วย ได้อ่านหนังสือที่ชอบ นั่งคิดอะไรเล่นๆปล่อยใจให้ว่างคิดถึงอดีตสวยงามบ้าง ชีวิตก็มีความสุขตามสมควรแล้ว ชีวิตไม่ใช่เรื่องยาก หากเข้าใจธรรมดาของชีวิตซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกชั่วขณะจิต ทำชีวิตในวันหยุดให้ผ่อนคลาย ใจสบายเป็นวันอาทิตย์ที่งดงาม

ศิลปะนั้นเอื้อเพื่อชีวิต

           มีภาพถ่ายเก่าๆมากมายที่เกิดจากการเดินทางไปชมสถานที่ต่างๆ บางครั้งภาพนั้นถ่ายมาแล้วก็เก็บไว้ไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์อะไร เก็บไว้ ชื่นชมคนเดียว หรือนำมาเป็นภาพประกอบบทความบ้าง แต่ภาพบางภาพแม้จะดูว่าสวยงาม แต่ก็ไม่รู้จะนำไปใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง ภาพถ่ายเหล่านั้นอย่างน้อยก็มีไว้เตือนความทรงจำว่ากาลครั้งหนึ่งเคยเดินทางไปเยี่ยมชมสถานที่แห่งนั้นมาแล้ว ภาพถ่ายคือความทรงจำที่ดีที่สุดอย่างหนึ่ง เป็นประวัติศาสตร์แห่งชีวิต

ความฝันไม่มีวันหมดอายุ

             แดดยามบ่ายร้อนอบอ้าว แม้จะอยู่ในช่วงฤดูหนาวก็ตาม  จู่ๆไฟฟ้าที่อาคารทำงานที่บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ศาลายา นครปฐมก็ดับขึ้นมาเฉยๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ เนื่องจากห้องทำงานเป็นห้องแอร์ เมื่อไม่มีไฟฟ้าอากาศก็ร้อน  จึงเดินออกจากห้องทำงานเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์  มีงานของนักศึกษาให้อ่านอีกหลายฉบับ จึงถือออกมานั่งอ่านใต้อาคารเรียน